Autentyczność, czyli mądra szczerość, nawet do bólu (własnego), ma wielką moc. I takie jest to opowiadanie. Porusza i odblokowuje zasklepione miejsca duszy, spragnionej prawdziwego dobra. Jest bombą nadziei na lepsze, czyli wartościowe życie! Nie jest teoretyzowaniem, moralizowaniem, ale nie religijne, super! Uważam, że to bardzo tekst, inteligentny i praktyczny. Jestem zbudowany i mądrzejsi. [Piotr Nowak, zastępca prezbitera naczelnego Kościoła Zielonoświątkowego w RP, rektor Wyższej Szkoły Społeczno-Teologicznej w Warszawie]

Anna i jej mąż Marek należą do wspólnoty zielonoświątkowej, z ramienia której prowadzą służbę ewangelizacyjną i duszpasterską wśród skazanych w Zakładzie Karnym w Czerwonym Borze. Są rodzicami dwóch biologicznych synów oraz adoptowanej córeczki, której historię Anna opowiada w swojej książce.